• Historia

        •  Najstarszą szkołą w Świeciu jest obecna Szkoła Podstawowa nr 7 im. A. Mickiewicza w Świeciu mieszcząca się nad Wdą.  Początki jej istnienia sięgają czasu, kiedy następował kolejny proces przenosin starego Świecia na lewy, wysoki  brzeg Wdy. 28 grudnia 1857 Wilhelm I po kilkakrotnym odrzucaniu próśb władz miasta zezwolił na translokację miasta przyznając na ten cel dotację w wysokości 20 tys. talarów. Miasto powoli zmieniało swoje położenie, projektowano nowe urzędy, instytucje państwowe oraz budynki mieszkalne. Nie mogło na nowym miejscu zabraknąć szkoły. 

          25 stycznia 1860 roku Franciszek Miernicki, twórca elementarza języka polskiego, napisał petycję o środki na budowę nowej szkoły.W niedługim czasie rozpoczęto budowę, którą zakończono w 1863 roku. Pracę w nowej szkole rozpoczłęo ośmiu nauczycieli, między innymi Franciszek Miernicki, który awansował na zastępcę rektora. W 1867 roku szkoła została podzielona na szkołę elementarną i szkołę miejską.

          Od lat siedemdziesiątych nasilała się dyskryminacja narodowościowa, która prowadziła do rugowania języka polskiego ze szkół elementarnych. Używanie języka polskiego miało służyć jedynie lepszemu zrozumieniu i nauczeniu się języka niemieckiego. Język niemiecki był językiem dominującym, na mocy reskryptu ministerialnego dla Prus Zachodnich z 25 listopada 1865 r. wprowadzono dla szkół  ludowych zasadę zwiększania roli języka niemieckiego  jako języka wykładowego  w miarę przechodzenia  od klas niższych do klas wyższych, wyąłczono jedynie religię. W pierwszej klasie uczono dzieci polskie czytania i pisania po polsku, w klasach wyższych  język polski używany był jako pomocniczy. Kolejną dyskryminacją narodowościową było rozporządzenie naczelnego prezesa prowincji pruskiej z 24 lipca 1873 roku, które wprowadzało język niemiecki jako wykładowy dla wszystkich przedmiotów, z wyjątkiem nauczania religii i śpiewu kościelnego. Języka polskiego  można było używać w ograniczonym zakresie jako języka pomocniczego tylko na niższym i średnim szczeblu szkoły ludowej.

          W 1876 roku szkoła elementarna została przekształcona na ośmioklasową szkołę ludową, do której w 1904 roku uczęszczało 936 uczniów, w tym 646 wyznania katolickiego, 277 ewangelickiego i 13 mojżeszowego. Szkoła miejska została przekształcona na pierwsze w okolicy progimnazjum i szkołę dla dziewcząt. 

          Placówka w 1920 roku została przekształcona na Szkołę Wydziałową, zatrudniającą w tamtym czasie ośmiu nauczycieli, m.in. nauczycielki: p.Sójkowską, p.Spiskównę, p.Burakowską oraz pedagogów: p.Gratkę, inspektora Lipińskiego i ks. Tuszyńskiego. Do sześciu klas uczęszczało 189 uczniów: 56 chłopców i 133 dziewcząt.

          W 1920 roku w murach tej szkoły powstała Szkoła Specjalistów Morskich, przygotowywała ona marynarzy do przyszłej służby na okrętach. Szkolono w niej artylerzystów, sterników, sygnalistów, maszynistów, a także torpedystów i minerów.

          W czasie II wojny światowej znajdowała się tu szkoła niemiecka - Prearanden Schule, a w latach 1945 - 6 budynek szkoły był  bazą  Armii Czerwonej. Stacjonowała w nim jednostka namiaru radiolokacyjnego.

          Naukę w polskiej powojennej szkole dzieci rozpoczeły w 1946 roku, pierwszym kierownikiem był Stanisław Żebrowski, następnie Franciszek Konopacki, Elżbieta Gańcza, Stefan Tepper, Irena Stasiewicz, Maria Michałkiewicz, a obecnie od roku 1992 funkcję dyrektora pełni Wiesław Andrys.

          Na przestrzeni swej długiej działalności szkoła mogła się poszczycić wieloma sukcesami i osiągnięciami. W latach szećśdziesiątych naszego wieku słynęła ze wspaniałej orkiestry wieloinstrumentowej, dyrygowanej przez niezapomnianego Tadeusza Ewertowskiego, chóru i zespołu tanecznego prowadzonego przez Olgę Weryk i Irenę Stasiewicz, w tym też czasie zmodernizowano przyszkolne boisko.

          Budynek szkoły, mocno wyeksploatowany, w latach 1972-4 doczekał się kapitalnego remontu, a w 1984 roku dobudowano salę gimnastyczną. W roku 2002 wybudowano nową, pełnowymiarową drugą salę gimnastyczną, wyremontowano płytę boiska oraz została odnowiona elewacja całego budynku. W latach osiemdziesiątych Szkoła Podstawowa nr 7 w Świeciu była prężnym ośrodkiem krzewienia kultury marynistycznej, uczniowie zajęli I miejsce w kraju w konkursie „Młodzież na morzu”. Niezapomnianą nagrodą dla Szkolnego Koła Ligii Morskiej i jej opiekuna Wiesława Andrysa były rejsy morskie.

          Szkoła jest potęgą sportową, a jej reprezentacja chłopców trenująca w ramach UKS - „Siódemka” w piłce ręcznej nie ma sobie równej w rejonie i województwie. Od siedmiu lat prężnie działa  zespół regionalny (kociewski) - „Świeckie Gzuby” – prowadzony przez p. Małgorzatę Połomską, Dorotę Grzelę , Sylwię Schmidt. Ponadto szkoła zdobyła tytuł  „SZKOŁY Z KLASĄ”. W grudniu 2005r. SP7 otrzymała nowoczesne wyposażenie w sprzęt komputerowy w ramach unijnego programu „ Pracownia komputerowa w każdej szkole”.

          W 2010 i 2011 - wzbogaciliśmy sie o  cztery  tablice interaktywne z pełnym wyposażeniem i oprogramowaniem. A obecnie szkoła wyposażona jest w 13 tablic i 5 monitorów multimedialnych.

          Obecnie w Szkole Podstawowej nr 7 im. A. Mickiewicza w Świeciu uczy się 220 uczniów, którzy podzieleni są na 13 oddziałów. 

                

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa nr 7 im. Adama Mickiewicza w Świeciu
      • (052) 33-11-570 fax: 52/33-11-570 Świetlica: 502-548-054
      • Szkoła Podstawowa nr 7 im. A. Mickiewicza ul. Mickiewicza 6 86-100 Świecie Poland
      • Drodzy Rodzice! Dbając o wszechstronny rozwój Waszych dzieci, o zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa oraz edukację na najwyższym poziomie, zachęcamy Państwa do wyrażania swoich opinii i oczekiwań wobec szkoły. Swoje sugestie można kierować bezpośrednio do Dyrektora szkoły, wychowawców, pedagoga szkolnego oraz wszystkich nauczycieli. Telefon do szkoły: 52/33-11-570 e – mail: eniu@go2.pl
  • Galeria zdjęć

      brak danych